DAVA YÜREK İSTER

 YÜREĞİMDE KÜÇÜK BEYAZ BİR GÜVERCİN
                                  
KANAT ÇIRPIYORDU YALNIZ,AMA ÜMİTLİ
                                   
UÇMAK İSTİYORDU O KANLI DİYARLARA
                                   
SONRA BİR BAŞKA YÜREK,BİR BAŞKA DAHA
                                   
BİNLERCE YÜREK ÖZLEM DUYUYORDU
                                   
AYNI AŞKA…
                                   
VAKİT TAMAMDI.
                                   
GÜVERCİNLERİN UÇMA ZAMANI,
                                   
KUŞANDIK EN GÜÇLÜ SİLAHLARI,
                                   
ŞEHADET ÖZLEMİ VE İMANI
                                   
DÜŞTÜK YOLLARA…
                                   
ZALİM SÖZDE GÜÇLÜYDÜ
                                   
KAFİR HAN HAMAM PEŞİNDE
                                   
BİZ FİRDEVSLERİ TAŞIYORUZ YÜREKTE
                                   
ONLARDA TANK, TÜFEK, FÜZE
                                   
BİZ SAVAŞIYORUZ TAŞLARLA,.EBABİLLERLE
                                   
ONLAR ASKERDİ HEPSİ PARALI
                                   
BİZLER İSE DAVAYA SEVDALI
                                   
ONLAR ÖZGÜRLÜK TÜRKÜLERİ SÖYLERDİ
                                   
BİZİM DİLİMİZDE ALLAHU EKBER ZİKİRLERİ
                                   
AYNI SANCAK ALTINDA TOPLANMAYA KARARLIYDIK
                                   
İYİ BAK GÖRÜRSÜN HER YERDE BİZ VARDIK
                                   
AYNI AŞKA SEVDALIYDIK…
                                                   Hasan Sami Gürsesli
(Alıntı)

           
Şöyle bir düşünüyorum da,çoğu meselemizde olduğu gibi cihadı anlayıp kavrama hususunda da epey söz söylendi,kitap ve yazılar neşredildi.İstisnaları tenzih ederim ki üzülerek ifade etmek gerekirse cihad kavramımızın da gerçek manada anlaşılması sadedinde,beyin cidarlarımız arasından bir türlü idrak suyumuzu akıtamadık.-u Alem bunun başlıca sebeplerinden birtanesi,bizim cihadı dar kalıplar içinde anlayıp,meşru olan tüm sahalara gerçek manada sirayet ettirememizden olsa gerek...Altını çizerek ifade ediyoruz cihadı gerçek manada yürürlüğe koyabilmek ateşle oynamaktır.Bu ateş insanı evinden,barkından,malından,mülkünden ve sıhhatinden eder.İBRAHİM A.S NEMRUDUN ATEŞİYLE OYNAMASAYDI ''HALİLULLAH''ŞANINA EREBİLİR MİYDİ HİÇ?VE SON BULUR MUYDU NEMRUDUN ZULMÜ?Esasen bilnmeli ki,mücadele bizden hergün yeni,canlı,yapıcı,yürütücü adım ve atılımlar bekliyor.Tüm bunları 'ın dinine acıyarak onun yardımına koştuğunu,yüzünkoyu düşmüş bu zavallı çocuğu,koruyucusuz kalmış bir dini tutarak kaldırdığını addeden,dinin yok olmasına mani olduğunu,ya da dinin kendi koruyucu kanatları altında hayatını sürdürebildiğini,gittikleri her yerde yaygara kopararak anlatan zavallılar için söylüyorum.Bir gerçek var ortada bildiğim o da yukarıdaki ifadelerin tam tersi olması gereken.ASLINDA YERDEN KALDIRILMASI GEREKEN BİZLERİZ.Çünkü müslümanın varlık sebebidir cihad.O HALDE MÜSLÜMANLAR!CİHADI YAKAMIZDA TAŞIYALIM GÜL DİYE.....

Sana yazıyorum bu mektubu ey çocuk! Sen özvatanının bombalar altında kanadığını izlerken,ölüm korkusu çekerken, silah seslerinden dalamazken derin uykulara,ben sana mektup yazıyorum...

Kelimelerim yetmiyor, gözyaşlarımı zorluyorum akmıyorlar. Yüreğimin dehlizlerinde derin bir acı, yanardağlar lavlarını aktarıyor kalbime. Herkese kırgın bir çehre ile suskun dolaşıyorum etrafta.

Niçin sustuğuma kimse anlam veremiyor, niye sustuğumu anlamıyorlar.

Biliyorum bana dargınsın, biliyorum senin için hiç birşey yapamıyorum. Elimden dua etmekten başka bir şey gelmiyor.
Korkuyorum...Öksüz kalmandan, yetim kalmandan, kollarını, bacağını,yüreğini kanlar içinde bir yerlerde unutmandan korkuyorum. Seni gönlü yaralı bir güvercin gibi ortada bırakmalarından çok korkuyorum.

Merhameti yoktur ki serseri kurşunun, acımazki sana...
Cemre niyetine yere sererler narin bedenini, yağmurlar yağar üşürsün, ağlarsın, kimse tutmaz küçük ellerini.
Hangi şefkatli kol sarar seni, kim merhamet öpücükleri kondurur gözyaşlarına aşina yanaklarına?

Ya aradığında kimseyi bulamazsan,ya herkes kaderine terkederse?

İşte o zaman bana hesap sorar mısın, azap meleği gözlerini gözlerime dikip ; "sende beni yalnız bıraktın" der misin?

Savaşa devam, savaşmaya devam.
Zulme hayır ey çocuk, zulme hayır!

Öldürülüşüne seyirci kalmak kahrediyor beni...Entellerin , politikacıların, koltuk meraklılarının, midesine, hevalarına adananların sözlerine kulak tıkıyorum. Tek senin acı dolu sesin yükseliyor gökyüzüne,sade senin sesini işitiyor kulaklarım.

Kırgınım ey çocuk!
En az senin kadar sitemliyim.

Zihnimde kol geziyor düşüncelerim, başıma ağrılar saplanıyor, kanlı yayınlardan haberleri dinlemekten kaçıyorum.

Ya yüzünü görürsem, ya küçük çehreni tanırsam, ya ana şefkatinden mahrum yüreğinin toprağın hüzünlü boynuna sarıldıgına şahidlik edersem?

Ölme, sakın ölme ey çocuk!

Korkarsan beni çağır,vurulmak üzereyken kurşuna seslen, ona benim adresimi ver.

Yere düşüpte kalkamazsan bana uzat ellerini, kaybettiğin her yakının için bana bir daha, bir daha sarıl.

Kimse duymazsa seni rüzgarın kulağına fısılda, bana yolla tüm sözlerini...Ben duyarım, yüreğime akıt gözyaşlarını sana yük olmasın ben taşırım.

Çağırdığında gelemezsem,düştüğünde kaldıramazsam,bunların hiç birini yapmaya yetmezse gücüm, bil ki senin yanındayım ve seninle birlikte ağlıyor olacağım...